Yeniden Büyük Türkiye Kongresi Sonuç Bildirgesi

30 Aralık 2014, Salı

Yeniden Büyük Türkiye Kongresi Sonuç Bildirgesi

Memur-Sen Konfederasyonu olarak; “Özgür”, “Demokratik”, “Müreffeh”, “Yeni ve Büyük Türkiye” hedeflerinin ortak akılla gerçekleştirilmesine katkı sunmak amacıyla 26-27 Aralık 2014 tarihinde Ankara’da düzenlediğimiz ve Cumhurbaşkanımız Sayın Recep Tayyip Erdoğan’ın teşrifleriyle gerçekleşen “Yeniden Büyük Türkiye Kongresi”,  geniş katılım ve değerli bilim/düşünce insanlarının önemli katkılarıyla tamamlanmıştır.

Türkiye’nin gücünü, ekonomisini, eğitimini, hukuk ve adalet mekanizmalarını değiştirmesi gerektiğinin vurgulandığı “Yeniden Büyük Türkiye Kongresi”nde aşağıda yer alan tespit, değerlendirme ve önerilerin sonuç bildirisi olarak yayınlanmasına karar verilmiştir.

1 – Eğitimsizlik, dikkatsizlik, ihmal, yönetim ve denetim zaafı ile aşırı kar hırsından kaynaklanan iş kazaları ve meslek hastalıkları; iş sağlığı ve güvenliği kültürünün oluşması için kamu ve özel sektör, çalışanlar, işverenler ve sivil toplum kuruluşlarının işbirliği ile gerekli tedbirler alınarak önlenmelidir.

2 – Kayıt dışı çalış(tır)ma ve modern kölelik/taşeron uygulamalarına son verilmeli, herkese insan onuruna yakışır iş ve ücret sağlanmalıdır.

3 – Türkiye, ekonomik büyüme, istihdam ve üretim arasındaki ilişkiyi doğru bir zeminde kurmalı, istihdam dostu yatırımlara ağırlık vererek üretime dayalı ekonomik büyümeyi benimsemelidir. Kamunun istihdamda öncü rol üstlenmesine katkı sağlayacak şekilde emekli maaşlarına yansıyan bordro kalemleri artırılmalı ve kamu görevlilerine emekli olmama yönündeki zorunlu tercihi dayatan sistem değiştirilmelidir.

4 – İcrayı engelleyen, açık arayan teftiş sistemi yerine, mevzuattan uygulamaya, hizmetlere yön veren etkinlik ve verimlilik düzleminde sonuç üretmeyi hedefleyen rehberlik ve denetim anlayışı benimsenmelidir.

5 – Örgütlenme hakkına dair mevcut kısıtlamaların kaldırılması ve kamu görevlilerinin siyaset ve grev hakkına sahip olması demokratikleşme, sivilleşme ve özgürleşme sürecinin zorunlu bir sonucu olarak gerçekleştirilmelidir.

6 – Gelir dağılımında adaletin sağlanamaması; toplumsal barış, dayanışma ve adalet duygusunun oluşmasının önündeki en büyük engeldir. Ekonomik büyümenin bütün bireyler açısından refah artışıyla sonuçlanabilmesi için milli gelirin adil dağılımına ilişkin tedbirler alınmalı, sosyal hukuk devleti olmanın ancak bununla mümkün olacağı unutulmamalıdır.

7 – Ekonomik ve siyasi istikrarsızlık oluşturacak boyutlarda olmasa dahi, büyüme ve cari açık rakamları, ekonomimiz üzerinde önemli bir risk oluşturmaktadır. Bu riskin bertaraf edilmesi için ileri teknoloji ve katma değeri yüksek marka ürünlerin üretilmesi, uluslararası pazarlara ihraç edilmesinin her türlü ortamı sağlanmalıdır.

8 – Türkiye tüketim, faiz ve rantiyeye dayalı ekonomik sistemin bütün unsurlarından kurtulmalı, tasarruf, üretim ve istihdama dayalı yeni bir ekonomik sistemi, sanayiden finansa, ekonomiye dair bütün alanlarda hâkim kılmalıdır.

9 – Küresel finans sisteminde yer alan IMF ve Dünya Bankası gibi kurumlar Batı’nın ve uluslararası bankacılık sistemindeki oligopollerin çıkarları doğrultusunda faaliyet göstermekte, adil bir iktisadi gelişme ve kalkınmanın önünde engel teşkil etmektedir. Bu duruma alternatif bir çözüm olarak Türkiye’nin dünyanın İslami finans merkezi olması için kamuoyu oluşturulmalı ve etkin bir politika izlenmelidir.

10 – Rekabete dayalı küresel ekonominin gereklerini yerine getirmek ve bu düzlemde ön sıralarda yer almak için marka ve patent üretimi arttırılmalı, bu amaçla kamu ve özel sektörde AR-GE ve inovasyon harcamaları daha etkin ve verimli kullanılmalı, AR-GE bütçeleri arttırılmalıdır.

11 – Kadınların siyasi partiler, sivil toplum kuruluşları, sendikalar ve kamu yönetimi başta olmak üzere hayatın tüm alanlarında var olma ve karar mekanizmalarında yer alma mücadeleleri pozitif ayrımcılıkla güçlü bir şekilde desteklenmelidir.

12 – Türkiye’nin sahip olduğu en büyük toplumsal değerlerden biri hiç kuşkusuz güçlü aile geleneğidir. Modernleşmenin, sanayileşmenin ve küreselleşmenin aile üzerindeki olası yıkıcı etkilerini önlemek için hem boşanmaların hem de evliliğe dair isteksizliklerin azaltılması yönünde tedbirler alınmalıdır.

13 – Yeniden Büyük Türkiye idealinde en büyük avantaj,  ülkemizin genç nüfusa sahip oluşudur. Bu çerçevede gençler yönetime katılma konusunda motive edilmeli, gençlerin fırsat ve imkânları arttırılmalı ve seçilme yaşını 18’e indirecek değişiklik bir an önce yapılmalıdır.

14 – Engellilerin başta eğitim olmak üzere kamu hizmetlerine erişimi ve istihdamı konusunda gelinen nokta sevindiricidir. Ancak, engelli bireylerin hayatın bütün alanlarına katılımı ve engelleri açısından zorlanmayacakları yaşam standartlarına, şehir ve mimari imkânlara sahip olması için hem mevzuat hem de uygulamadaki iyileştirmelere kararlılıkla devam edilmelidir.

15 – Geçmişiyle güçlü bağlar kurabilen, kadim medeniyet değerlerini taşıyabilen, bununla birlikte gelecek tasarımı yapma yeteneğine sahip, özgüveni yüksek bireylerin yetişmesine katkı sağlayacak demokratik zihniyet ve düşünce ortamı sağlanmalıdır.

16 – Türkiye toplumsal kutuplaşma ve çatışma nedeniyle enerjisini kaybetmek ve çağı yakalayamamak gibi risklerle karşı karşıya kalmıştır. Bu çerçevede Yeniden Büyük Türkiye hedefiyle, toplumda empati kültürünün gelişmesine destek verecek eğitim, iletişim, diyalog ortamları kurulmalı; herkesin herkesle konuşabildiği, tartışabildiği demokrasi kültürü oluşturulmalıdır.

17 – Eğitim sistemi, dayatma ve ideolojilerden arındırılmalı, bireyin özgüvenini artıracak, yeteneklerini geliştirme zemini oluşturacak ve kendini gerçekleştirme imkânı sağlayacak şekilde reforme edilmelidir.

18 – Eğitim sistemi reforme edilirken, değerlerimizle barışmayı, evrenselliğe yabancılaşmamayı esas alan bir yaklaşımla hareket edilmelidir. Bu toprakların eğitim tarihi, meziyet ve şahsiyeti aynı anda kazandıracak birikim ve tecrübeyi içinde barındırmaktadır. Eğitimde, “bireyin” erdemli insana dönüşme süreci esas alınmalı ve önceliği ahlaka veren kariyerli birey hedeflenmelidir.

19 – Üniversiteler “yüksek lise” konumundan çıkarılarak, özgür düşünceye ev sahipliği yapan, ilim ve irfan üreten evrensel merkezler haline getirilmelidir.

20 – Başta sosyal medya olmak üzere, yazılı, görsel ve işitsel medyanın değerlerimizi, dinimizi, aileyi, gençleri hedef alan ve yozlaştıran, toplumsal çatışmayı körükleyen yıkıcılığına karşı önlemler alınmalı, medyanın temiz bilgi kanalına dönüşmesine yönelik çaba sarf edilmelidir.

21 – Şehirler, medeniyet ve insan merkezli bir anlayışla insana dayalı ve doğaya duyarlı bir şekilde yapılandırılmalı; belediye ve şehir yönetimlerinde yönetilenlerin katılımına imkân sağlayan zeminler bütün toplumu kuşatacak şekilde genişletilmelidir.

22 – Uluslararası düzeyde toplumsal mühendislik yapan gizli ya da açık küresel yapıların Türkiye’deki uzantılarına ve siyasi provokasyonlarına karşı uyanık olunmalı, vesayetten beslenen sözde sivil toplum kuruluşlarıyla olan ilişkileri engellenmelidir.

23 – Statüko ve vesayetin yeniden tesisini hedefleyen yapılar halen faaliyetlerine devam etmektedirler. Bu çerçevede bütün siyasi partiler, sivil toplum kuruluşları ve bireyler antidemokratik yapılara ve bunların eylemlerine karşı sivil siyasetin ve milli iradenin yanında yer alarak ortak akıl ve bilinçle mücadeleye devam etmelidir.

24 – Milli iradenin tek temsilcisi TBMM’dir. Anayasal kurumların TBMM’nin ortağı gibi davranmasının önüne geçilmelidir. Bu amaçla “Egemenlik Ortağı Anayasal Kurum” anlayışı sona erdirilmelidir.

25 – 12 Eylül 2010 Referandumuyla başlayan ve hukukun üstünlüğü anlayışıyla yargının sivilleştirilmesini ve demokratikleştirilmesini öngören süreç desteklenmelidir. Bu süreç hızlı, doğru, tarafsız ve bağımsız karar alma kapasitesi yüksek yargı mercilerinin oluşumuyla devam ettirilmelidir.

26 – Bürokratik oligarşi geleneğinin; Türkiye’nin dinamizmini frenlemesine fırsat verilmemeli, siyasi aklı denetleyici ve terbiye edici alışkanlıklar tasfiye edilmeli ve siyaset kurumu ile bürokrasi arasındaki ilişkiler, bütün demokratik ülkelerde olduğu gibi, siyaset kurumunun önderliğinde yürütülmelidir.

27 – Gezi olayları, 17-25 Aralık darbe teşebbüsü ve 6-7-8 Ekim vandallığı hedefine ulaşamamış, bilakis daha büyük şoklara karşı ülkemizi dirençli hale getirmiştir. Yeniden Büyük Türkiye yolculuğunda dışarıdaki mihraklarla paralel hareket edenlerin tezgâhları, milletin kudret eliyle parçalanmıştır. Kimin tevessül ettiğine bakmaksızın paralel devlet yapılanmalarına asla izin verilmemelidir.

28 – Yasaklar, yoksulluk ve yolsuzlukla mücadele kararlılığı devam ettirilmeli, yolsuzluk bahanesiyle milli irade hırsızlığı ve kayıt dışı siyasete müsaade edilmemelidir.

29 – Siyaset kurumundan ve bilhassa muhalefetten beklenen, toplumun tüm katmanlarıyla iletişim halinde olarak alternatif politika, teklif ve tasarılarla yapıcı siyaseti tercih etmesidir. Bu çerçevede Türkiye’de mevcut muhalefet partilerinin, yapılanı kötülemek yerine, yapılması gerekeni önermeye dayalı siyasi bir paradigmayla hareket etmesi şeklindeki ortak toplumsal beklenti karşılanmalıdır.

30 – Sivil toplum örgütleri, toplumun beklentilerini karşılayacak öneriler geliştirmeli ve iktidarların hatalarına karşı da sivil baskı unsuru olmalıdır.

31 – Alevi Çalıştayları eşit yurttaşlık temelli dönüşüme dair umutları artırmış, ancak ötekileştirilen kesimler arasında beklentileri ve talepleri en az karşılanan kesim de Alevi vatandaşlarımız olmuştur. Bu tespitten hareketle Alevi vatandaşlarımızın talep ve beklentilerini somut olarak karşılamaya dönük adımlar ivedilikle atılmalıdır.

32 – Bin yıllık birlikte yaşama iradesini ve kardeşliği daha da güçlendirme, demokratik hak ve özgürlükler temelinde Kürt Sorunu, inanç özgürlüğü, eşit yurttaşlık gibi kronik sorunları çözme fırsatı sunan Çözüm Süreci, kararlılıkla, ortak akılla ve silahtan arınmış bir zeminde sürdürülmelidir.

33 – Çözüm Süreci’nin asli muhatabının bütün millet olduğu unutulmadan, başta kanaat önderleri olmak üzere terörden doğrudan etkilenen illerdeki bütün kişi ve kurumların sürece katılımı sağlanmalıdır. Çözüm süreci millet iradesinin rehberliğinde demokratik üniter yapı korunarak, bireylerin doğuştan gelen hakları pazarlık konusu yapılmadan sürdürülmelidir.

34 – Demokratik, sivil ve özgürlükçü yeni anayasa yapım sürecinin uzamasının hem ülkemiz hem de milletimiz açısından ekonomik, siyasi ve toplumsal ağır sonuçları olacaktır. Çerçevesini temel insan hak ve özgürlüklerinin çizdiği, ideolojik ön kabullerden arındırılmış, en geniş toplumsal uzlaşıyı temsil edecek ve bireyin devlete karşı özgürlüklerinin genişletilmesini sağlayacak yeni bir anayasa yazılmalıdır.

35 – Dünyada zulüm coğrafyası her geçen gün genişlemekte, mazlumların sayısı da artmaktadır. Türkiye, devleti ve milletiyle zulme karşı direnmekte, mazluma da el uzatmaktadır. Türkiye’nin insani yardım konusunda dünyada birinci sırada yer alması, menfaat yerine merhamet diplomasisini benimsemesinin sonucudur. Devlet, yeni mazlumların ortaya çıkmasını engellemek ve var olan mazlumlara yapılan yardımların daha etkin ve verimli hale gelmesini sağlamak için, uluslararası platformlar ve gönüllü kuruluşlarla işbirliği içinde öncü rollerini sürdürmelidir.

36 – Emperyalist ve Siyonist güçlerin küresel çıkarları uğruna bölgede ve dünyada yaptığı zulüm ve katliamlarda İslam’ı şiddet dini gibi gösteren operasyonlarına karşı uyanık olunmalı ve İslam dininin bir barış dini olarak hiçbir terör örgütüyle birlikte anılamayacağı gerçeği sürekli gündemde tutulmalıdır.

37 – Türkiye gibi hem bölgesinde hem de küresel düzlemde sonuç değiştirme kapasitesine sahip ülkelerin, gerek içeriden gerekse dışarıdan komplo ve provokasyonlarla sürekli karşı karşıya kalacağı açıktır. Bu gerçekten hareketle; bütün olayları komplo ve provokasyon kavramları üzerinden okumak yerine, provokasyonun failleri stratejik akılla tespit edilmeli, provokasyon ve komplolara kapalı bir yönetişim aklı üretilmelidir.